WETENSCHAP VS. TRADITIE

Het traditionele denken dat schuilgaat achter acupunctuur en kruidengeneeskunde verschilt erg van het westerse medische denken. Het is nuttig om hier even bij stil te staan. Het onderwerp raakt aan één van de meest gevoelige en fundamentele filosofische vragen die de mens zich kan stellen, namelijk: “ wat is waar?", "hoe kan men weten wat waar is?” of “hoe bepaalt men wat waar is?”​ In het westerse wetenschappelijke ( medische) denken beantwoord men deze vraag heel duidelijk met:  objectiviteit. Medische kennis wordt door herhaalde objectieve observatie bevestigd of ontkracht. Deze objectiviteit is een absolute voorwaarde voor kennis.​ Het traditionele ( chinese) geneeskundige denken is in die zin niet wetenschappelijk. Het vertrekt vanuit subjectieve ervaringen. Doorheen de geschiedenis van de chinese geneeskunde werd een subjectief kader gebruikt om verklaringsmodellen te formuleren die niet ‘geobjectiveerd’ kunnen worden in de westerse zin. Chinese geneeskunde is experiëntiëel, gericht op de eigen subjectieve ervaring.​

 

Er heerst tussen deze twee zienswijzen een belangrijk spanningsveld. Een skeptische houding is gerechtvaardigd. Maar de ervaring leert ook dat beide benaderingen elkaar kunnen aanvullen. Er is een grote menselijke nood om via de eigen subjectieve beleving betrokken te zijn bij de eigen gezondheid. Chinese geneeskunde biedt een symbolisch begrippenkader dat gekoppeld is aan de eigen rechtstreekse beleving. Het kan daarom als bijzonder diepgaand en zinvol ervaren worden. Het westerse wetenschappelijke denken daarentegen hanteert een grotere precisie. Deze is absoluut noodzakelijk om subjectieve ervaring te structureren en helderheid te brengen.