top of page
IMG_7332.JPG

ISOMETRISCHE HOUDINGSTRAINING

situering  en beschrijving

Situering


Het lichaam van een mens weerspiegelt diens leefgewoonten. Men wordt geboren met een zekere constitutie, maar het leven ‘vormt’ ons lichaam.  Fysieke belasting vormt ons skelet. Ook onze eetgewoonten en de lucht die we ademen worden ‘ingegrift’. Onze vette en magere jaren, onze blijdschap, onze angsten, onze bezorgdheden, ons verdriet, de liefde die we al dan niet krijgen: het lichaam ondergaat het allemaal.  Emoties en leefgewoonten laten hun sporen na in het lichaam en worden weerspiegeld in onze lichaamshouding.

Als sociale wezens zijn we experts in het lezen van lichaamstaal. Intuïtief ‘zien’ we wanneer iemand zich verdrietig voelt of ‘weten’ we dat iemand uitbundig is. Maar toch zijn de meesten van ons zich slechts zelden bewust van de eigen lichaamshouding.  En we hebben betrekkelijk weinig middelen om voor onszelf na te gaan hoe het met onze lichaamshouding gesteld is.


De impact van een slechte houding op de gezondheid wordt erg onderschat, omdat de symptomen pas na lange tijd zichtbaar worden en vaak op ’t eerste zicht niet gerelateerd lijken. Pas wanneer men al een paar keer ‘iets’ voorheeft begint men zich vragen te stellen. Hoe komt het dat ik ‘steeds aan diezelfde kant’ letsels krijg? Waarom is het ‘steeds dezelfde’ schouder? Waarom herval ik telkens?

Letsels, pijn en ongemakken worden vaak veroorzaakt door diepe houdingspatronen. Een houdingspatroon doorbreken kan buitengewoon moeilijk zijn. De plasticiteit of ‘vervormbaarheid’ van een lichaam neemt immers af met het ouder worden.  Het is vooral in de groeiperiode dat een evenwichtige houding zich ontwikkelt. Veel beginnende houdingsproblemen zoals een beenlengte verschil of scoliose worden in die periode voor ’t eerst gediagnosticeerd. Maar vaak wordt er niet onmiddellijk opgetreden omdat men ervan uitgaat dat een deel van die problemen spontaan weer zal verdwijnen. Soms wordt er ondoeltreffend opgetreden. Soms zijn er emotionele ‘issues’ die de houdingsafwijking versterken. En zo ontstaan er jammer genoeg soms ook chronische klachten en houdingsproblemen.


Deskundige interventies tijdens de groei kunnen een groot verschil maken in het verdere verloop van die klachten.  Ook als volwassene is het nuttig om een houdingspatroon dat klachten veroorzaakt aan te pakken.

Isometrische houdingstraining

Houdingstraining is geen ergonomie. De klassieke ergonomische benadering van houding focust voornamelijk op de manier waarop wij ons lichaam gebruiken tijdens dagelijkse activiteiten. Door aanpassingen in zit en standhoogte verandert men de inwerking van biomechanische krachten op ons lichaam. Dit leidt tot verminderde prikkeling van aangedane structuren en dus tot vermindering van klachten. Deze benadering is uitstekend geschikt voor rug- of nekklachten veroorzaakt door langdurig staan of zitten.  Ze is ook uitstekend geschikt voor het verfijnd instellen van sporttoestellen en fietsen. Maar voor mensen met houdingsproblemen is ze minder van toepassing. Vooral jongeren hebben nood aan een actieve vorm van houdingscorrectie die het liefst ook uitdagend is.

Actieve houding en bewegingscorrectie  ( motor control ) is een centraal onderdeel van de hedendaagse kinepraktijk. Men heeft het vaak over core stability training ( stabiliteit van de romp ). Houdingscorrectie kan ook betrekking hebben op de schouders, de nek of het hoofd. De gehanteerde principes zijn hierbij steeds dezelfde: men streeft eerst een correcte proprioceptie ( ‘gevoel’ ) en motorische controle van een lichaamssegment na. Daarna, van zodra het segment vloeiend kan worden gecontroleerd, schakelt men het gecontroleerde segment in in grotere bewegingspatronen. Men voegt hogere belastingen toe om de spierkracht op te bouwen en de uithouding te verbeteren. Deze principes van actieve houdingscorrectie zijn fundamenteel.

Maar isometrische houdingstraining gaat verder.  Er wordt met het hele lichaam gewerkt vanuit ‘statische’ houdingen aan een relatief lage intensiteit. Men houdt semi-gehurkte ‘standen’ gericht en doelmatig aan. De armen worden van de romp afgehouden. Er zijn een aantal basisstanden die kunnen worden gevarieerd. De belasting wordt bepaald door de trainingsduur, de standdiepte en de armpositie. De eerste doelstelling is om het lichaamsgevoel te ontwikkelen en om de aerobe uithouding in de betreffende ‘stand’ te trainen. Daardoor werkt men in hoofdzaak in op de sensorische component van houdingscontrole, en stimuleert men differentiatie van het lichaamsbewustzijn en van de motorische controle.

Door het lichaam te onderwerpen aan een gerichte, relatief langdurige inwerking van de zwaartekracht (de rug en de romp, schouders en heupen), ondergaat het myofasciale weefsel van probleemzones langdurige krachtinwerking. Men kan de houdingen zo kiezen dat specifieke structuren in mindere of meerdere mate worden aangesproken. Een groot voordeel is dat dit steeds gebeurt binnen de globale context van een belasting op het hele lichaam. Door de langdurige krachtinwerking verbetert de spieruithouding van een specifieke zone. De spierlengte wordt beïnvloed en fascia en peesweefsel worden aan langdurige rek blootgesteld, hetgeen leidt tot structurele aanpassingen ( hysteresis).  Dit leidt tot meer bewegingsvrijheid in een segment, en een betere dynamische stabiliteit.  Zeker bij jongeren en jongvolwassenen,  wiens musculoskeletaal systeem nog uitrijpt, leidt dit tot een reductie van afwijkingen.

Isometrische houdingstraining heeft ook een grote diagnostische waarde.  Doordat er een uithoudingscomponent is in de training, komen spanningen en houdingsafwijkingen in een bepaalde ‘stand’ vaak aan de oppervlakte. Zo krijgt men belangrijke aanwijzingen over het houdingspatroon.

Isometrische houdingstraining is het middel om diepe houdingspatronen op te sporen en aan te pakken. Het is medisch verantwoord en volgt klassieke principes van trainingstherapie en motorisch leren. Het is individueel aanpasbaar. En het heeft een gunstige impact op zowel fysieke klachten ( alignement van de rug, spieropbouw) als op emotionele en mentale aspecten van houdingsproblemen.

bottom of page